ارتباط اوتیسم با واکسن ها
براساس پژوهش های بسیار، هیچ ارتباطی بین اوتیسم و تیمروسال (یک ماده نگهدارنده موجود در واکسن ها) یا واکسیناسیون وجود ندارد. واکسن برای سلامتی کودکان و جلوگیری از شیوع و پیدایش دوباره برخی بیماری ها بسیار اهمیت دارد.
آیا ارتباطی بین واکسن MMR و اوتیسم وجود دارد؟
خیر. بر اساس پژوهش های بسیار در دو دهه گذشته، هیچ ارتباطی بین واکسن MMR و اوتیسم وجود ندارد.
بزرگ ترین و موجه ترین پژوهش در مارس 2019 انجام شد و در سال نامه طب داخلی منتشر شد. در این پژوهش بیش از نیم میلیون کودک در طول ده سال مورد بررسی قرار گرفتند. نزدیک به 32 هزار نفر از این کودکان واکسن MMR را دریافت نکرده بودند و در نهایت حدود 6500 کودک به اوتیسم مبتلا شدند. تفاوتی در میزان اوتیسم بین کودکان واکسینه شده و واکسینه نشده وجود نداشت.
بحث در مورد این که واکسن MMR باعث اوتیسم می شود در سال 1998 با یک پژوهش کوچک آغاز شد و مجله ای که آن را منتشر کرد سرانجام این فرضیه را پس گرفت.
آیا ارتباطی بین تیمروسال و اوتیسم وجود دارد؟
برخی از جنبش های ضد واکسیناسیون مدعی شدند تیمروسال که یک ماده نگهدارنده ی موجود در واکسن ها است برای سیستم عصبی مرکزی سمی است و باعث افزایش آمار اوتیسم در کودکان می شود.
در طول 25 سال گذشته، تعدادی از موسسات پزشکی بزرگ اطلاعات ایمنی واکسن ها را بررسی کردند و به این نتیجه رسیدند که هیچ ارتباطی بین اوتیسم و قرار گرفتن در معرض تیمروسال وجود ندارد. افزون بر این، در برخی کشورها این ماده نگهدارنده از واکسن های دوران کودکی حذف شده است.
ارتباط اوتیسم با واکسن ها
چرا تیمروسال به واکسن ها اضافه شد؟
تیمروسل بیش از 70 سال به عنوان یک نگهدارنده برای جلوگیری از رشد باکتری و قارچ در واکسن ها استفاده می شد.
بسیاری از واکسن‌ها به بهترین شکل در ویال‌های چند دوزی بزرگ ذخیره می‌شوند که کارکنان مراکز بهداشت از آن دوزهای تک نفره بر می دارند به همین دلیل هر بار که در لاستیکی با یک سرنگ جدید سوراخ می‌شود واکسن را در برابر آلودگی آسیب پذیر می‌کند. در دهه 1920 چندین حادثه مرگبار بر اثر واکسن های آلوده تولیدکنندگان واکسن را به افزودن مواد نگهدارنده به همه ویال های چند دوزی واکسن واداشت.
تیمروسال در گذشته یکی از پرمصرف ترین مواد نگهدارنده ای بود که استفاده می شد. امروزه بیشتر واکسن‌ها دیگر حاوی تیمروسل نیستند و در ویال‌های تک دوزی یا سرنگ‌های آماده تزریق ذخیره می‌شوند.
آیا تیمروسال حاوی جیوه است؟
بله، تیمروسال حاوی یک ترکیب جیوه به نام اتیل مرکوری است. این ترکیب با متیل مرکوری که در حجم زیاد در برخی ماهی ها وجود دارد متفاوت است. متیل مرکوری در بافت های بدن انسان تجمع می یابد و در سطوح خاصی می تواند رشد شناختی را در کودکان خردسال مختل کند. به همین دلیل امروزه به توصیه سازمان غذا و دارو (FDA) کودکان نباید برخی از انواع ماهی ها را مصرف کنند.
دانشمندان با کمک پژوهش های انجام شده روی واکسن ها به این نتیجه رسیده اند که اتیل مرکوری اثرات متیل مرکوری را ندارد. افزون بر این پژوهش های انجام گرفته توسط موسسه ملی آلرژی و بیماری های عفونی نشان داده که بدن اتیل مرکوری را خیلی سریع تر از متیل مرکوری دفع می کند، بنابراین اتیل مرکوری در بافت های بدن انسان تجمع نمی یابد.
آیا کودکان در معرض سطوح خطرناک جیوه تیمروسال قرار می گیرند؟
از اواسط دهه 1980 تا 1999، با اضافه شدن چند واکسن به لیست واکسیناسیون روتین دوران کودکی کودکان بیشتر در معرض تیمروسال قرار گرفتند. برخی از انواع واکسن‌های سه گانه (دیفتری، کزاز، سیاه سرفه)، واکسن هیپ (هموفیلوس آنفولانزای نوع B)، واکسن هپاتیت B و همچنین واکسن آنفولانزا حاوی این ماده نگهدارنده بودند.
در سال 1997 کارشناسان مواد غذایی و داروهای حاوی جیوه را بررسی کردند و دریافتند که برخی کودکان ممکن است در شش ماه اول زندگی خود در معرض دوز کلی 187.5 میکروگرم (mcg) دز تجمعی جیوه قرار گرفته باشند. این مقدار بیش تر از مقدار ایمن تعیین شده در دستورالعمل های آژانس محفاظت از محیط زیست است. (استاندارد ایمنی فدرال برای اتیل مرکوری وجود ندارد.)
به عنوان یک اقدام احتیاطی، در سال 2001 تیمروسال از واکسن های دوران کودکی حذف شد. (واکسن سه گانه، واکسن آبله مرغان، واکسن فلج اطفال، و واکسن مزدوج پنوموکوک هرگز حاوی تیمروسال نبودند.) از آن زمان، پژوهش ها به این نتیجه رسیده است که تیمروسال هیچ خطری برای کودکان ندارد.
برای نمونه در سال 2007، مرکز کنترل بیماری ها پژوهشی را منتشر کرد که در آن بیش از 1000 کودک 7 تا 10 ساله که واکسن‌های حاوی تیمروسال دریافت کرده بودند مورد ارزیابی قرار گرفتند. پژوهشگران هیچ ارتباطی بین قرار گرفتن در معرض تیمروسال و عملکرد عصب روانشناختی (مانند مهارت های گفتاری و زبانی، مهارت های حرکتی ظریف، مهارت های توجه و عملکرد تحصیلی و فکری) پیدا نکردند.
چگونه می توان متوجه شد که کودک واکسن های حاوی تیمروسال دریافت کرده است؟
اگر کودک شما بعد از سال 2001 واکسینه شده باشد، بعید است که در معرض تیمروسال قرار گرفته باشد. زیرا در سال 1999 سازمان غذا و دارو، مؤسسه ملی بهداشت و مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها همراه با آکادمی کودکان آمریکا از تولیدکنندگان واکسن خواستند استفاده از تیمروسال در واکسن‌ها را کاهش داده یا حذف کنند.
برخی از مطب‌های پزشکان به استفاده از ذخایر موجود از واکسن‌های حاوی تیمروسال ادامه دادند، اما کارشناسان بر این باورند که این واکسن‌ها تنها تا سال 2001 یا 2002 مورد استفاده قرار گرفتند.
آیا در واکسن آنفولانزا و برخی واکسن های دیگر از تیمروسال استفاده می شود؟
در حال حاضر فقط ویال های چند دوزی واکسن آنفولانزا حاوی تیمروسال هستند. البته نمونه های فاقد تیمروسال این واکسن نیز برای کودکان و بزرگسالان در دسترس است. (واکسن آنفولانزا سالیانه برای کودکان بالای 6 ماه توصیه می شود.)
برای اطلاع از این که آیا واکسن آنفولانزا حاوی تیمروسال است یا خیر، از داروساز یا پزشک خود سوال کنید. شما می توانید واکسن آنفولانزا را بدون تیمروسال درخواست کنید. به یاد داشته باشید که تیمروسال از سال 2001 در واکسن های کودکان استفاده نشده است.
خطرات واکسینه نشدن کودکان
متخصصان توافق نظر دارند که مزایای واکسیناسیون کودکان بسیار بیشتر از خطرات نزدن واکسن برای کودک و کل جامعه است. درصد خاصی از کودکان واکنش‌های نامطلوب به واکسن‌ها نشان می‌دهند، اما با توجه به تعداد زیادی از کودکانی که هر ساله واکسینه می‌شوند، چنین حوادثی نادر است.
بسیاری از والدین امروزی جوان تر از آن هستند که تلفات بیماری‌های قبل از تولید واکسن‌ها را به یاد بیاورند. بیماری فلج اطفال دهه ها سال است که کمتر دیده شده است. واکسن های استرپتوکوک پنومونیه، هموفیلوس آنفلوآنزا نوع B و مننژیت فراوانی مننژیت باکتریایی و سایر عوارض تهاجمی ناشی از این باکتری ها را به شدت کاهش داده است. البته موفقیت واکسیناسیون تنها زمانی ادامه خواهد داشت که والدین سراسر کشور فرزندان خود را واکسینه کنند.
اگر تعداد زیادی از بچه ها واکسینه نشوند، این بیماری ها به سادگی می توانند دوباره همه گیر شوند.
برای نمونه، زمانی که نرخ واکسیناسیون سرخک در ایالات متحده در اواخر دهه 1980 کاهش یافت، بیش از 100 هزار نفر به این بیماری مبتلا شدند و 120 نفر فوت کردند. در سال 1998 که نرخ تزریق این واکسن دوباره افزایش یافت و به میزان قبل برگشت، تنها 89 نفر به این بیماری مبتلا شدند و هیچ کس هم فوت نکرد. در سال 2000 بیماری سرخک تقریبا از بین رفت.
با این حال، در سال 2019، 1282 مورد سرخک در 31 ایالت به مرکز کنترل بیماری ها (CDC) گزارش شد. بیشتر موارد این بیماری در میان افرادی بود که واکسینه نشده بودند.
بیماری سرخک هنوز به طور کامل در تمام نقاط جهان از بین نرفته و می تواند به سادگی توسط مسافران وارد کشورهای دیگر شود. افزون بر سرخک بیماری های دیگری مانند فلج اطفال و دیفتری نیز هنوز وجود دارند و حتی اگر شما و خانواده تان هرگز کشور را ترک نکنید، افراد بسیاری دیگر که سفر می‌کنند می‌توانند ناآگاهانه این بیماری‌ها را گسترش دهند.
بنابراین هرچه کودکان بیشتری واکسن نزنند این بیماری سریع تر می تواند در سراسر جهان گسترش یابد.
خلاصه مطلب
طی چند سال گذشته بحث در مورد ارتباط اوتیسم در کودکان و واکسیناسیون همچنان ادامه دارد، این موضوع باعث نگرانی و سردرگمی والدین شده است. اگرچه هیچ شواهد علمی معتبری برای اثبات این ادعا وجود ندارد ولی شما می توانید هرگونه نگرانی خود را با پزشک در میان بگذارید.