آسم در دوران بارداری
دوران بارداری دورانی خاص و هیجان انگیز برای زنان است؛ اما مادران بارداری که مبتلا به آسم هستند، ممکن است نگران تأثیر این بیماری بر فرزندشان باشند.
چگونگی تغییر شدت آسم در بارداری
در حدود یک سوم از زنان مبتلا به آسم، علایم این بیماری در دوران بارداری شدیدتر می شود. در یک سوم دیگر از این زنان، علایم آسم به همان شدت قبلی باقی می ماند و یک سوم آخر از این گروه، شاهد بهبود علایم آسم خواهند بود.
بیشتر زنان مبتلا به آسم که شاهد تغییر شدت علایم این بیماری در دوران بارداری خود بوده اند، طی سه ماه پس از زایمان، به وضعیت قبل از بارداری خود باز می گردند.
پیش بینی چگونگی تغییر علایم آسم در دوران بارداری دشوار است؛ اما در صورتی که این علایم در طول بارداری اول افزایش یا کاهش داشته باشد، به احتمال زیاد در بارداری های بعدی هم تغییرات مشابهی را تجربه خواهید کرد.
از آنجایی که نمی توان چگونگی تغییر شدت علایم آسم را در طول دوران بارداری با اطمینان پیش بینی کرد، باید تحت نظر دقیق پزشکان خود بوده و با آن ها همکاری کنید تا بتوانند هر نوع تغییری را بلافاصله تشخیص داده و تصمیم های درستی را در رابطه با تغییر در درمان اتخاذ کنند. این امر مستلزم کار گروهی خوب بین شما، متخصص زنان و زایمان، پزشک مراقبت های اولیه و متخصص آسم است.
آسم چه عوارضی را در دوران بارداری ایجاد می کند؟
آسم یکی از دغدغه های مهم پزشکی در دوران بارداری است. این بیماری می تواند عوارض بالقوه ای را در دوران بارداری ایجاد کند که شامل موارد زیر است:
• افزایش خطر (به میزان کم) شروع زودهنگام دردهای زایمان و زایمان زودرس
• فشار خون بالا و بیماری مرتبط به نام پره اکلامپسی
• وزن کم نوزاد در هنگام تولد ( وزن کمتر از 2.5 کیلوگرم)
به طور دقیق مشخص نیست که آیا آسم علت مستقیم این مشکلات است یا دلایل دیگری را باید مقصر دانست. کنترل دقیق آسم ممکن است به کاهش احتمال ایجاد این عوارض کمک کند.
آسم کنترل نشده چگونه بر جنین تأثیر می گذارد؟
آسم کنترل نشده باعث کاهش اکسیژن خون شما می شود. از آنجایی که جنین اکسیژن مورد نیاز خود را از خون شما دریافت می کند، این امر می تواند منجر به کاهش اکسیژن در خون جنین شود. جنین برای رشد و نمو طبیعی نیاز به تأمین مداوم اکسیژن دارد و در صورتی که اکسیژن کافی دریافت نکند، ممکن است رشد و بقای او مختل شود.
شواهدی وجود دارد که نشان می دهند کنترل آسم در دوران بارداری، احتمال مرگ جنین یا نوزاد را کاهش داده و رشد او را در داخل رحم بهتر می کند. هیچ نشانه ای مبنی بر دخالت آسم در سقط خود به خود جنین یا وجود ناهنجاری های مادرزادی وجود ندارد.
برای جلوگیری از حمله های آسم در دوران بارداری چه باید کرد؟
• آسم خود را به خوبی کنترل کنید
دوری کردن از هر چیزی که آسم شما را تحریک می کند، همیشه مهم است؛ اما در دوران بارداری اهمیت بیشتری می یابد. زنان بارداری که مبتلا به آسم هستند، باید اقدام های لازم برای دوری کردن از محرک ها را انجام دهند تا بتوانند با کمترین میزان دریافت دارو، بیشترین آرامش را به دست آورند. برای این منظور از افرادی که مبتلا به عفونت های تنفسی هستند، دوری کنید و قرار گرفتن در معرض مواد حساسیت زا مانند ریزگردها، شوره سر حیوانات، گرده، کپک و سوسک ها را تا جای ممکن کاهش دهید.
• از استعمال سیگار و دخانیات خودداری کنید
ترک سیگار برای هر زن بارداری مهم است. کشیدن سیگار ممکن است علایم آسم را شدیدتر کرده و بر سلامت جنین در حال رشد آسیب بزند.
• ورزش کنید
انجام ورزش منظم برای سلامتی اهمیت دارد. با پزشک خود در رابطه با ورزش در دوران بارداری صحبت کنید. شنا یک ورزش عالی برای افراد مبتلا به آسم است. استفاده از داروهای تسکین دهنده با تأثیرگذاری سریع، 10 تا 15 دقیقه قبل از ورزش، به شما کمک خواهد کرد تا بتوانید ورزش توصیه شده را به خوبی انجام دهید.
آیا استفاده از داروهای آسم در دوران بارداری بی خطر است؟
آیا استفاده از داروهای استنشاقی آسم یا کورتیکواستروئیدها در دوران بارداری بی خطر است؟
از نظر پزشکان برخی از داروها برای مصرف در دوران بارداری کم خطرتر از داروهای دیگر هستند، بنابراین ممکن است پزشک شما، داروهایتان را تغییر دهد. بهترین داروها برای زنان باردار عبارتند از:
• برونکودیلاتورهای استنشاقی کوتاه اثر
• مهارکننده لکوترین مانند مونته لوکاست (سینگولار)
• برخی از کورتیکواستروئیدهای استنشاقی مانند بودزوناید
اگونیست های بتا طولانی مدت (مانند سرونت، سیمبیکورت و ادویر) به عنوان گزینه اول برای زنان باردار در نظر گرفته نمی شوند؛ اما در صورتی که آسم شما با داروهای بیان شده به خوبی کنترل نشود، ممکن است پزشک این داروها را برای شما تجویز کند.
آسم در بارداری
در صورتی که آسم شما شدید باشد، مصرف استروئیدهای خوراکی مانند پردنیزون برای سلامتی شما و نوزادتان ضرورت خواهد داشت.
همانگونه که در بخش های قبلی بیان کردیم، علایم آسم در دوران بارداری ممکن بهتر یا بدتر شود یا هیچ تغییری نکند. با مراقب بهداشت خود صحبت کنید و از مناسب بودن داروهایی که مصرف می کنید، مطمئن شوید.
به یاد داشته باشید که کنترل آسم و استفاده از داروهای تایید شده، برای سلامتی شما و فرزندتان اهمیت زیادی دارد.
آیا دریافت واکسن آلرژی در دوران بارداری بی خطر است؟
در صورتی که در حال حاضر واکسن آلرژی را دریافت می کنید (ایمونوتراپی) و واکنشی ندارید، می توانید این روش را ادامه دهید.
با این حال، به عنوان اقدام احتیاطی اضافی، ممکن است متخصص آلرژی دوز آن را کاهش دهد یا حداقل ثابت نگه دارد. در دوران بارداری نباید دوز را افزایش داد؛ چرا که احتمال واکنش را افزایش می دهد.
آیا تزریق واکسن آنفولانزا در دوران بارداری بی خطر است؟
افراد مبتلا به آسم باید واکسن آنفولانزا را دریافت کنند و بارداری این توصیه را تغییر نمی دهد. در واقع، آنفولانزا ممکن است در زنان باردار شدیدتر باشد.
حمله های آسم در طول دردهای زایمان
هنگامی که آسم تحت کنترل باشد، می توان این اطمینان را داشت که حمله های آسم در هنگام دردهای زایمان و انجام زایمان اتفاق نخواهد افتاد. بیشتر زنان مبتلا به آسم که بیماری خود را به خوبی کنترل می کنند، می توانند تکنیک های تنفسی را در طول دردهای زایمان بدون هیچ مشکلی انجام دهند.
آیا شیردهی در زنان مبتلا به آسم بی خطر است؟
اگرچه انتقال داروهای آسم به شیر، به طور کامل مورد مطالعه قرار نگرفته است؛ اما پزشکان بر این باور هستند که مصرف مقادیر معمول داروهای آسم توسط مادران شیرده، ضرری برای نوزادانشان نخواهد داشت.
نوشیدن مایعات اضافی توسط مادران شیرده، برای جلوگیری از کم آبی بدن اهمیت دارد (این امر در مورد همه افراد مبتلا به آسم اهمیت دارد). بهتر است در رابطه با این موضوع با پزشک متخصص اطفال مشورت کنید.
آیا آسم از مادر به نوزاد منتقل می شود؟
ژنتیک در انتقال آسم نقش دارد. به عبارت دیگر، در صورتی که بستگان نوزاد به آسم مبتلا باشند، احتمال ابتلا به آسم در او بیشتر است. فراموش نکنید که محیط زندگی نوزاد هم نقش بسیار مهمی در ابتلای او به آسم دارد.
برای جلوگیری از ابتلای نوزاد به آسم چه کارهایی می توان انجام داد؟
یکی از عوامل مهم ایجاد آسم در نوزاد، سیگار کشیدن مادر در طول دوران بارداری است. سایر عواملی که پیش از تولد نوزاد بر ایجاد آسم در او تأثیر دارند، عبارتند از:
• استرس مادر
• رژیم غذایی
• سطح ویتامین D
• مصرف آنتی بیوتیک
• روش زایمان
در رابطه با شناسایی عوامل خطر و ایجاد تغییرهای لازم با پزشک خود صحبت کنید.
مترجم: منیره غفرانی