موارد مصرف و منع مصرف مدروکسی پروژسترون – بخش اول
موارد مصرف مدروکسی پروژسترون
• خونریزی رحمی غیر طبیعی ناشی از عدم تعادل هورمونی مانند فیبروم رحم یا سرطان رحم
• هايپر پلازی آندومتر : پیشگیری از هایپرپلازی آندومتر در افراد یائسه غیرهیسترکتومی شده که روزانه استروژنهای کونژوگه خوراکی 0.625 میلی گرم دریافت می کنند. توجه: با توجه به ملاحظات ایمنی ، در صورت نیاز به پروژسترون ، استفاده از پروژسترون میکرونیزه نسبت به استات مدروکسی پروژسترون ترجیح داده می شود.
• آمنوره ثانويه : درمان آمنوره ثانویه به دلیل فیبروم یا سرطان رحم
• كارسينومای كليوی يا آندومتر : درمان کمکی و یا درمان تسکینی کارسینوم آندومتر غیر قابل جراحی ، عود کننده و یا متاستاتیک.
• جلوگيری از بارداری: پیشگیری از بارداری در زنان با توانایی تولید مثل.
• آندومتریوز (104 میلی گرم در تزریق 0.65 میلی لیتر): مدیریت درد مرتبط با آندومتریوز.
موارد منع مصرف :
داده های یک مطالعه بالینی نشان می دهد که استفاده از داروی پروکسی پروژسترون خوراکی را در درمان خونریزی حاد رحمی در زنان یائسه غیر باردار ، همودینامیکی پایدار که نیاز به مداخله پزشکی فوری دارند ، پشتیبانی می کند.
بر اساس نظر کمیته کالج زنان و متخصص زنان و زایمان آمریکا (ACOG) در مورد مدیریت خونریزی حاد رحمی غیرطبیعی در زنان باردار در سنین باروری ، مدروکسی پروژسترون موثر است و برای مدیریت خونریزی حاد رحمی غیر طبیعی در بیمارانی که از نظر بالینی پایدار هستند ، توصیه می شود.
موارد مصرف مدروکسی پروژسترون
هیپرپلازی آندومتر (درمان)
داده های یک مطالعه تصادفی با مقایسه IUD لوونورژسترل و داروی مدروکسی پروژسترون (دوز چرخه ای و مداوم) اثر دو دارو مدروکسی پروژسترون با دوز مداوم و IUD لوونورژسترل را برای درمان هیپرپلازی آندومتر کم و متوسط نشان می دهد . تجربیات بالینی همچنین استفاده از مدروکسی پروژسترون را برای مدیریت غیر جراحی هیپرپلازی آندومتر (با یا بدون آتیپی) یا پیش سازهای اندومتر نشان می دهد. دوز خاص ، روش تجویز و مدت زمان بستگی به تشخیص و همچنین عوامل خاص بیمار دارد ، یافته های حاصل از یک بررسی سیستماتیک نشان می دهد که ممکن است IUD لوونورژسترل در درمان هایپرپلازی آندومتر غیر معمول نسبت به پروژسترون های خوراکی ارجح باشد .
طبق مقاله نظر کمیته ACOG در مورد نئوپلازی داخل اپیتلیال آندومتر (که قبلاً آن را هیپرپلازی آندومتر غیرمعمول می نامیدند) ، مدروکسی پروژسترون یکی از پروژستین هایی است که می تواند در مدیریت غیر جراحی پیش تعیین کننده های آندومتر در بیمارانی که تمایل به باروری در آینده دارند یا افرادی که کاندید جراحی نیستند ، استفاده شود
گرگرفتگی (تجویز عضلانی)
داده ها از اثربخشی مدروکسی پروژسترون در کاهش فرکانس و یا شدت گرگرفتگی پشتیبانی می کنند که مستقیماً به بهبود کیفیت زندگی در زنان با یائسگی طبیعی یا ناشی از درمانهای پزشکی مربوط می شود.
پارافیلیا / ابرجنسیت (درمان)
تجربه بالینی کاربرد مدروکسی پروژسترون را در درمان پارافلیا، ابر جنسیت نشان می دهد. برای تعریف بیشتر نقش مدروکسی پروژسترون در مدیریت این شرایط ، اطلاعات بیشتری لازم است .
موارد مصرف مدروکسی پروژسترون
موارد منع مصرف :
تزریق (104 میلی گرم / 0.65 میلی لیتر): حساسیت بیش از حد به مدروکسی پروژسترون یا هر یک از اجزای فرمولاسیون. ترومبوفلبیت فعال ؛ اختلالات ترومبوآمبولیک (فعلی یا سابقه) بیماری عروق مغزی خونریزی واژن تشخیص داده نشده سرطان پستان (شناخته شده ، مشکوک یا سابقه آن) ؛ بیماری قابل توجه کبدی.
تزریق (150 میلی گرم در میلی لیتر): حساسیت بیش از حد به مدروکسی پروژسترون یا هر یک از اجزای فرمولاسیون. ترومبوفلبیت فعال ؛ اختلالات ترومبوآمبولیک (بیماری فعلی یا عروقی مغزی). خونریزی واژن تشخیص داده نشده سرطان پستان (شناخته شده ، مشکوک یا سابقه آن) ؛ بیماری کبدی قابل توجه بارداری؛ تست تشخیصی برای بارداری.
تزریق (400 میلی گرم در میلی لیتر): حساسیت بیش از حد به مدروکسی پروژسترون یا هر یک از اجزای فرمولاسیون. ترومبوفلبیت فعال ؛ اختلالات ترومبوآمبولیک (فعلی یا سابقه) بیماری عروق مغزی.
قرص: واکنش آنافیلاکتیک یا آنژیواد به مدروکسی پروژسترون ؛ DVT یا PE (فعلی یا سابقه) فعال یا سابقه بیماری ترومبوآمبولی شریانی (به عنوان مثال ، سکته مغزی ، MI). تومور وابسته به استروژن یا پروژسترون (شناخته شده یا مشکوک) (قرص 100 میلی گرمی [محصول کانادایی] که برای سرطان آندومتر مشخص شده است) را شامل نمی شود. خونریزی غیرطبیعی دستگاه تناسلی تشخیص داده نشده سرطان پستان (شناخته شده ، مشکوک یا سابقه آن) ؛ اختلال کبدی یا بیماری ؛ بارداری.
تزریق (50 میلی گرم در میلی لیتر ، 104 میلی گرم در هر 0.65 میلی لیتر ، 150 میلی گرم در میلی لیتر): سابقه تومورهای خوش خیم یا بدخیم کبدی یا سابقه میگرن با هاله کانونی ؛ هر ضایعه چشمی ناشی از بیماری عروقی چشم ، مانند از دست دادن جزئی یا کامل بینایی یا نقص در زمینه های بینایی ؛ پاتولوژی تشخیص داده نشده پستان ؛ نئوپلازی وابسته به پروژستین شناخته شده یا مشکوک ؛ MI یا بیماری عروق کرونر (فعلی یا سابقه آن) ؛ خونریزی دستگاه ادراری وجود فاکتورهای خطرناک شدید یا چندگانه برای ترومبوز شریانی یا وریدی از جمله موارد زیر: فشار خون بالا (فشار خون مداوم ≥ 100/160 میلی متر جیوه). استعداد ارثی یا اکتسابی برای ترومبوز وریدی یا شریانی (به عنوان مثال ، فاکتور V لیدن و پروترومبین G20210 A جهش ، مقاومت پروتئین (C (APC ، کمبود آنتی ترومبین-III ، کمبود پروتئین C ، کمبود پروتئین S ، آنتی بادی هایپرهوموسیستئین و آنتی بادی های ضد فسفولیپید ، ضد انعقاد لوپوس) ؛ دیس لیپوپروتئینمی شدید ؛ سیگار کشیدن زیاد > 15) ؛ دیابت با درگیری عروقی.
موارد مصرف مدروکسی پروژسترون
دوز بندی: بزرگسالان
خونریزی غیرطبیعی رحم:
خوراکی: 5 یا 10 میلی گرم در روز به مدت 5 تا 10 روز از روز 16 یا 21 چرخه قاعدگی. دوز پیشنهادی 10 میلی گرم در روز و به مدت 10 روز که از روز 16 چرخه شروع می شود ، باعث تحریک ترشحی مطلوب آندومتر می شود که به اندازه کافی با استروژن درون زا یا برون زا آماده شود. خونریزی ممکن است در طی 3 تا 7 روز پس از قطع مدروکسی پروژسترون پیش بینی شود.
خونریزی غیرطبیعی رحم ، حاد :
خوراکی: 20 میلی گرم سه بار در روز به مدت 7 روز
آمنوره ، ثانویه
خوراکی: 5 یا 10 میلی گرم در روز به مدت 5 تا 10 روز. درمان ممکن است در هر زمان شروع شود. دوز 10 میلی گرم در روز به مدت 10 روز باعث تحریک ترشحی مطلوب آندومتر می شود که به اندازه کافی با استروژن درون زا یا برون زایمان آماده شود. خونریزی ممکن است در طی 3 تا 7 روز پس از قطع انتظار باشد.
پیشگیری از بارداری:
پیشگیری از بارداری Depo-Provera: IM: صدو پنجاه میلی گرم هر 3 ماه (هر 13 هفته)
Depo-subQ Provera 104: SubQ: 104 میلی گرم هر 3 ماه (هر 12 تا 14 هفته)
کارسینوم آندومتر ، عود کننده یا متاستاتیک (درمان کمکی / تسکینی):
(IM (Depo-Provera: اولیه: 400 تا 1000 میلی گرم در هفته
خوراکی (قرص 100 میلی گرمی [محصول کانادایی]): برچسب سازنده: دوز معمول: 200 تا 400 میلی گرم در روز. دوزهای> 200 میلی گرم در روز ممکن است مزایای اضافی نداشته باشد (Thigpen 1999). در صورت بهبود یا تثبیت بیماری ، 200 میلی گرم در روز ممکن است برای نگهداری کافی باشد. در صورت عدم بهبود در طی 2 تا 3 ماه مصرف را قطع کنید.