غربالگری استرپتوکوک های گروه ب (Group B streptococcus) – بخش دوم
اگر فرزندم به بیماری استرپتوکوک های گروه ب دچار شود، چه اتفاقی برایش می افتد؟
بروز این بیماری می تواند منجر به عفونت خون یا سپسیس (sepsis)، سینه پهلو و در مواردی معدود، منانژیت شود. برخی از کودکان، خصوصا آن دسته که به منانژیت مبتلا هستند، به بیماری ها و مشکلات مزمنی نظیر از دست رفتن شنوایی، بینایی، فلج مغزی یا اختلالات رشدی دچار می شوند. درصد کمی از این بچه ها، زنده نمی مانند.
نوزادان ناقص در مقایسه با نوزادان کاملی کمتر می توانند در برابر این بیماری مقابله کرده و زنده بمانند؛ و در آن هایی که زنده می مانند خطر ابتلا به اختلالات مزمن ناشی از این بیماری، نسبت به نوزادان کامل بیشتر است.
چرا در ابتدای بارداری برایم غربالگری استرپتوکوک های گروه ب تجویز نشده است تا در صورت مثبت بودن نتیجه، سریعا مورد درمان قرار بگیرم؟
در دوران بارداری ممکن است که این باکتری به صورت موقت ظاهر شود و خودش از میان برود. آزمایشی که در اوایل دوران بارداری انجام بگیرد، نمیتواند پیش بینی کند که در حین زایمان نیز این باکتری بروز نکند. در واقع، ممکن است که نتیجه ی آزمایش های اوایل بارداری تان منفی باشد ولی در حین زایمان، نتیجه مثبت شود، یا بالعکس.
این غربالگری در هفته ی 36 تا 37 بارداری انجام می گیرد زیرا این بازه ی زمانی مناسب ترین وقت برای پیش بینی وضعیت فرد در 5 هفته ی نهایی بارداری خواهد بود.
به همین شکل، مصرف آنتی بیوتیک پیش از زایمان از تجمع دوباره ی باکتری ها در ناحیه ی واژن پیشگیری نمی کند، بنابراین – برخلاف روش های درمانی که در حین زایمان به کار گرفته می شوند- شروع زود هنگام فرایند درمان، خطر انتقال استرپتوکوک های گروه ب به بچه را کاهش نمی دهد.
اگر در حین بارداری در اثر استرپتوکوک های گروه ب عفونت مجرای ادرار (UTI) گرفته باشم باید چکار کنم؟
اگر نتیجه ی آزمایش ادرار حاکی از آن باشد که در مجرای ادرار عفونت وجود دارد و این عفونت در اثر میزان مشخصی استرپتوکوک های گروه ب ایجاد شده است (بیشتر از 100.000 واحد تشکیل کلنی یا CFU)، برای تان آنتی بیوتیک خوراکی تجویز می شود. لازم به ذکر است که میزان CFU بالای 100.000 با زایمان زودرس نیز ارتباط دارد. آنتی بیوتیک ها با کاهش میزان باکتری، علاوه بر درمان عفونت مجرای ادرار خطر زایمان زودرس را نیز پایین می آورند.
پس از اتمام یک دوره مصرف آنتی بیوتیک، مجددا آزمایش کشت ادرار می دهید تا از رفع عفونت اطمینان حاصل گردد.
اگرچه آنتی بیوتیک های خوراکی باکتری های درون مجرای ادرار را از بین می برند، اما باز هم ممکن است که برخی باکتری ها همچنان در ناحیه ی واژن باقی بمانند یا پس از مدتی دوباره در آن جا تجمع کنند.
در هر صورت، مشاهده ی استرپتوکوک های گروه ب در ادرار نشانگر آن است که میزان بسیار بالایی از این باکتری در مجرای واژن وجود دارد؛ به همین دلیل در حین زایمان به فرد آنتی بیوتیک درون وریدی تزریق می شود.
غربالگری استرپتوکوک های گروه ب چگونه انجام می گیرد؟
پزشک با استفاده از سنبه ی جراحی و بدون ایجاد هیچ گونه دردی از ناحیه ی تحتانی واژن و مقعد نمونه برداری می کند. سپس این نمونه برای کشت و بررسی به آزمایشگاه فرستاده می شود تا میزان احتمالیِ استرپتوکوک های گروه ب موجود در آن مشخص گردد.
برخی از بیمارستان ها امکان انجام آزمایشات سریع استرپتوکوک های گروه ب را فراهم کرده اند؛ به گونه ای که زنان باردار می توانند در حین زایمان این آزمایش را انجام دهند و نتیجه نیز طی حدودا یک ساعت آماده می شود. اما قابل ذکر است که این دسته آزمایشات سریع، دقت و حساسیت آزمایش اصلی را ندارند زیرا زمان به استرپتوکوک های گروه ب فرصت می دهد تا رشد و نمو کرده و خود را نشان دهند. به همین دلیل تمام متخصصین توصیه می کنند که غربالگری در همان هفته ی 36 تا 37 بارداری صورت گیرد.
غربالگری استرپتوکوک های گروه ب (Group B streptococcus) – بخش اول
غربالگری استرپتوکوک های گروه ب (Group B streptococcus) – بخش سوم
غربالگری استرپتوکوک های گروه ب (Group B streptococcus) – بخش چهارم
مترجم: ملوک دانشمند