تست بدون استرس در بارداری چگونه انجام می گیرد؟
تفسیر تست بدون استرس
ممکن است از شما خواسته شود تا قبل از تست، غذایی مفصل بخورید؛ به این امید که غذا خوردن سبب تحریک بچه و به حرکت وا داشتن او شود. اگرچه مدرک مستند علمی مبنی بر کارایی این روش در دست نیست، ولی امتحان کردنش ضرری ندارد. همچنین شاید بد نباشد که قبل از تست به دستشویی بروید زیرا حین تست حدودا یک ساعت روی تخت دراز می کشید و نمی توانید از جای تان حرکت کنید.
طی فرایند انجام تست بر پهلوی چپ تان دراز می کشید؛ احتمالا یک پشتی مثلثی شکل پشت تان قرار می گیرد که به شما امکان می دهد تا به عقب تکیه دهید. مسئول فنی دو دستگاه را با نوار به شکم تان می بندد؛ یکی از آن ها ضربان قلب و تحرک جنین را بررسی می کند و دیگری انقباضات درون رحم تان را ثبت می کند. در حالیکه روند انقباضات رحم روی کاغذ چاپ می شود، مسئول فنی نیز روی صفحه ی نمایشگر بچه را می بیند و به صدای قلبش گوش می دهد.
اگر بچه تکان نخورد، ممکن است که خواب باشد. در چنین حالتی احتمالا از شما می خواهند تا آب یا آب میوه بخورید و به این شکل بچه را بیدار کنید یا اینکه مسئول فنی به آرامی از روی شکم تان فشار کمی به بچه وارد می سازد یا با درآوردن صدای زنگ تلاش می کند تا او را بیدار کند. در برخی موارد، از شما خواسته می شود تا در صورت تکان خوردن بچه، زنگی را بفشارید و به این شکل به مسئول فنی اطلاع رسانی کنید. این تست معمولا بین 20 تا 60 دقیقه طول می کشد.
تفسیر تست بدون استرس
معنی نتایج تست چیست؟
اگر هنگامی که بچه حرکت می کند (حرکتی که طی بازه ی زمانی 20 دقیقه ای حداقل دو بار و به مدت 15 ثانیه اتفاق بیفتد) ضربان قلبش بالا برود (ضربان قلبش در حال تحرک حداقل 15 ضربه در دقیقه بیشتر از میزان ضربان قلبش در حالت استراحت باشد)، نتیجه ی تست نرمال یا “بازفعال” (reactive) است. نتیجه ی نرمال یعنی بچه در حال حاضر حالش خوب است و مشکلی ندارد. ممکن است پزشک از شما بخواهد که تست را تا هنگام تولد بچه هر هفته یک بار (یا بیشتر) تکرار کنید.
اگر قلب بچه در حین حرکت تند تر نزند یا اینکه بچه طی 90 دقیقه اصلا تکان نخورد، نتیجه ی تست “غیرفعال” (nonreactive) اعلام می شود. این نتیجه به این معنی نیست که بچه لزوما مشکلی دارد بلکه یعنی این تست اطلاعات لازم و مورد نیاز را فراهم نمی کند و شما باید بعد از یک ساعت دوباره تست را تکرار کنید یا آزمایشات دیگری نظیر بیوفیزیکال پروفایل (biophysical profile) یا تست استرس انقباضی (contraction stress test) را انجام دهید.
با این حال، نتیجه ی غیرفعال می تواند این معنا را داشته باشد که اکسیژن کافی به بچه نمی رسد یا اینکه جفت مشکل دارد. اگر پزشک متخصص تان به این نتیجه برسد که بچه در رحم وضعیت و حال مناسبی ندارد ممکن است تصمیم به القای زایمان بگیرد.
چرا این تست انقباضات را اندازه می گیرد و چرا باید انقباض داشته باشم؟
این مسئله دلایل متعددی دارد. اول اینکه، ممکن است که در این دوره از بارداری تان انقباض داشته یا نداشته باشید. اگر انقباض داشته باشید ممکن است که انقباضات برکستون هیکس (Braxton-Hicks contractions) باشند که معمولا خفیف، نامنظم و گاه و بیگاه هستند. این نوع انقباضات خطری ندارند و در سه ماهه ی سوم بارداری بسیار شایع هستند. اما اگر هنوز به هفته ی 37 بارداری نرسیده اید و انقباضات مداوم، تکراری و منظم دارید باید توجه داشته باشید که این امر می تواند نشانه ی زایمان زودرس باشد و در این حالت پزشک دهانه ی رحم تان را بررسی خواهد کرد تا ببیند چه اندازه باز شده است.
دلیل دیگر برای بررسی انقباضات این است که تغییرات ضربان قلب جنین در حین آن ها بررسی گردد. اگر حین بروز انقباض، ضربان قلب بچه کاهش پیدا کند می تواند نشانه ی این باشد که جفت مشکل دارد و اکسیژن کافی به بچه نمی رسد.
مترجم: ملوک دانشمند