تبخال تناسلی چه تاثیراتی می تواند بر نوزاد داشته باشد؟

تبخال تناسلی

عفونت پوست، چشم و دهان (SEM):

اغلب نوزادانی که مبتلا به هرپس هستند به این نوع از عفونت دچار می شوند. بچه ی مبتلا به SEM در هنگام زایمان زخم و درد دارد یا طی شش هفته ی اول تولد، به تدریج زخم ها به همراه درد آشکار می شوند؛ البته این زخم ها عموما طی هفته ی اول و دوم تولدش افزایش پیدا می کند.

زخم های هرپس (تبخالی) همانند تاول هستند و ممکن است در هر جایی از بدن کودک ظاهر شوند. تاول ها اغلب در نقاطی از بدن بروز می کنند که قبلا دچار التهاب یا خراشیدگی شده اند؛ نقاطی مثل قسمتی از مچ دست که زیر دستبند بیمارستان قرار داشته یا نقطه ای از بدن که الکترود به آن وصل بوده است.

اگر عفونت تبخالیِ کودک فقط به عفونت SEM (پوست و چشم و دهان) محدود باشد و سریعا اسیکلوویر درون وریدی تزریق شود، بچه هیچ گونه مشکل رشدی پیدا نمی کند. اما اگر بیماری به درستی درمان نشود، اشکال شدیدتری از این بیماری در بچه بروز خواهد کرد.

بیماری سیستم عصبی مرکزی (CNS):

بیماری تبخال بر سیستم عصبی مرکزیِ یک سوم از نوزادانی که به این بیماری مبتلا می شوند، تاثیر می گذارد. این مسئله اغلب در هفته ی 2 یا 3 تولد مشخص می گردد اما می تواند در هر زمانی ظی 6 هفته ی اول تولد بروز کند. بچه های مبتلا به بیماری CNS ممکن است علائمی نظیر بیقراری، تب، بی حالی، بدغذایی یا تشنج داشته باشند. اغلب این کودکان، زخم های تبخال را در برخی نواحی بدن خود دارند.

تبخال تناسلی

بیماری منتشر (Disseminated disease):

نزدیک به یک چهارم از نوزادانی که به تبخال مبتلا هستند به نوعی بیماری به نام بیماری منتشر دچار می شوند. این بیماری حاد، ارگان های مختلف نظیر ریه ها و کبد را نیز درگیر می کند و معمولا طی هفته ی اول تولد بروز می کند. تشخیص این بیماری دشوار است زیرا معمولا بچه زخم ها و تاول های تبخال را ندارد.

متاسفانه، حتی با اعمال روش های درمانی مناسب، برخی از بچه های مبتلا به بیماری منتشر زنده نمی مانند و آن هایی که جان سالم به در می برند به بیماری های مزمن و مشکلات رشدی حاد دچار می شوند.

اگر در بچه بیقراری، بی حالی، تب، بد غذایی یا هر حالتی که بنظرتان خوب نمی آمد، مشاهده کردید، سریعا با پزشکش تماس بگیرید. همچنین اگر در بچه زخم یا تاول دیدید یا متوجه شدید که چشمانش قرمز شده یا هر نوع عفونتی دارد، با پزشک تماس بگیرید.

اگر تبخال داشته باشم باید سزارین انجام دهم؟

بستگی دارد. اگر قبل از سه ماهه ی سوم یا قبل از بارداری به بیماری تبخال مبتلا شده باشید و هنگام پاره شدن کیسه ی آب یا شروع زایمان هیچ یک از علائم بیماری را نداشته باشید، امکان زایمان طبیعی برای تان وجود دارد. در این موارد، پزشک از شما آزمایش می گیرد تا مطمئن شود که بیماری عود نکرده است.

در چنین شرایطی، بنابر گزارشات CDC احتمال ابتلای بچه به این بیماری کمتر از 1 درصد است. به این خاطر که به محض مواجهه با ویروس تبخال، بدن تان پادتن تولید می کند و این پادتن ها از راه جفت به بچه منتقل می شوند. حتی اگر هنگام زایمان بی آنکه بدانید بدن تان ویروس را بیرون بریزد، طی 6 تا 12 هفته این پادتن ها از بچه در برابر بیماری محافظت می کنند.

از سویی دیگر، اگر هنگام پاره شدن کیسه ی آب یا زایمان، علائم برون ریزی بیماری را داشته باشید یا بیماری ناگهان عود کند، نیاز به زایمان سزارین پیش می آید. نشانه های عود و برون ریزی بیماری، ظهور زخم های قابل رویت در گردنه ی رحم، واژن و بخش های بیرونی دستگاه تناسلی یا بروز درد، سوزش و خارش است. (درحال حاضر، هیچ راه قابل اعتمادی برای اطمینان از اینکه بدن در حال برون ریزی بیماری است، وجود ندارد.)

تبخال دستگاه تناسلی چیست؟

همچنین اگر برای اولین بار در اواخر بارداری به تبخال مبتلا شوید و آزمایشات خون تایید کنند که قبلا این بیماری را نداشته اید، برخی از متخصصین توصیه می کنند که حتی اگر در هنگام زایمان هیچ یک از علائم بیماری را نداشته باشید، بازهم باید سزارین انجام دهید.

به این دلیل که با بروز عفونتی جدید، بدن فرصت کافی برای تولید پادتن و انتقال آن به بچه را نداشته است. اولین برون ریزی تبخال معمولا بیشتر از دفعات بعدی آن به طول می انجامد و شدیدتر است و این احتمال وجود دارد که در حین زایمان همچنان به برون ریزی ویروس ادامه دهید. اگر چنین باشد، احتمال انتقال بیماری به فرزندتان زیاد و بالای 50درصد است.

با اینحال، اگر زخم های تبخالی در نقاطی غیر از ناحیه ی دستگاه تناسلی تان باشد، می توانید زایمان طبیعی داشته باشید. از جمله موارد استثنای دیگر، حالتی است که زخم و دیگر علائم بیماری را داشته باشید اما وقتی هنوز فرزندتان نارس است، کیسه ی آب تان پاره شود. در چنین شرایطی، پزشک ممکن است زایمان را به تاخیر بیاندازد تا به این واسطه وقت بیشتری برای رشد و تکامل به بچه بدهد. (در این میان ممکن است که با تزریق داروی ضدویروس تحت درمان قرار بگیرید.)

به منظور افزایش احتمال زایمان طبیعی، برخی متخصصین از جمله اعضای کالج متخصصین زنان و زایمان آمریکا، توصیه می کنند که از هفته ی 36 بارداری تا زمان زایمان به زنان بارداری که علائم بیماری تبخال تناسلیِ فعال را دارند، داروی ضد ویروس خوراکی داده شود تا احتمال برون ریزی بیماری در هنگام زایمان کاهش پیدا کند و این زنان بتوانند زایمان طبیعی داشته باشند.

تبخال تناسلی