آزمایشات خون در سه ماهه ی اول بارداری
آزمایشات خون در سه ماهه اول بارداری
گروه خونی، فاکتور آر هاش (Rh) و غربالگری آنتی بادی (antibody screening)
در اولین ملاقاتی که با متخصص زنان و زایمان دارید، پزشک گروه خون تان را چک می کند تا مشخص شود که گروه خونی تان O،A، B یا AB است و اینکه آرهاش (Rh) خون تان منفی هست یا نه.
اگر Rh تان منفی باشد، حداقل یک بار در حین دوران بارداری و سپس در صورت مثبت بودن Rh خون بچه، یک بار هم پس از زایمان به شما ایمونو گلوبولین Rh تزریق می شود.
این تزریق از بروز پادتن هایی (آنتی بادی) که می تواند در حین بارداری کنونی یا بارداری های آتی خطرساز باشند، جلوگیری می کند.
آزمایش شمارش کامل سلول های خونی (CBC)
این آزمایش برای متخصص تان روشن می سازد که آیا همبوگلوبین گلبول های قرمز خون تان پایین است یا نه (که می تواند از علائم کم خونی باشد) و اگر چنین است آیا در نتیجه ی فقر آهن بروز کرده است یا خیر.
اگر فقر آهن داشته باشید، پزشک به شما توصیه می کند که از مکمل های آهن یا غذاهایی حاوی آهن نظیر گوشت قرمز استفاده کنید.
همچنین این آزمایش پلاکت ها و گلبول های سفید خون را نیز شمارش می کند؛ تعداد بالای گلبول های سفید می تواند نشانگر عفونت باشد.
آزمایشات خون در سه ماهه اول بارداری
آزمایش مصونیت در برابر سرخچه (سرخچه ی آلمانی)
آزمایش سرخچه در بارداری، میزان پادتن های موجود در خون برای مقابله با ویروس سرخچه را بررسی می کند تا معلوم گردد که آیا بدن در برابر این بیماری مصون است یا نه. اغلب زنان به این دلیل که قبلا واکسینه شده اند یا در بچگی به این بیماری مبتلا شده اند، در برابر آن مصون هستند.
بسته به اینکه در چه دوره ای از بارداری قرار دارید، ویروس سرخچه می تواند منجر به سقط جنین، زایمان زودرس، تولد جنین مرده یا بروز نقوص مادرزادی متعدد در جنین شود. بنابراین اگر در برابر این بیماری مصون نیستید باید حتما از مراودت با مبتلایان به این بیماری و از سفر به کشورهای خارجی که این بیماری همچنان در آن ها رایج است خودداری کنید.
اگر چه در حین دوران بارداری نمی توان واکسن بیماری را دریافت کرد ولی بعد از تولد بچه باید واکسینه شوید تا در بارداری های بعدی خطری تهدیدتان نکند.
آزمایشات خون در سه ماهه اول بارداری
آزمایش هپاتیت ب (hepatitis B)
بسیاری از زنان مبتلا به این بیماری کبدی، هیچ علامت یا نشانه ی خاصی ندارند و ممکن است بیماری را هنگام یا پس از زایمان به بچه انتقال دهند. این آزمایش نشان می دهد که شما ناقل هپاتیت ب هستید یا نه.
اگر نتیجه ی آزمایش تان مثبت باشد، پزشک طی 12 ساعت اولیه ی تولد نوزاد به او ایمونو گلوبولین هپاتیت ب و اولین واکسن هپاتیت را تزریق می کند؛ دومین تزریق در یک یا دو ماهگی و سومین تزریق در شش ماهگی انجام می گیرد. اگر ناقل هپاتیت ب تشخیص داده شوید، تمام اعضای خانواده تان باید آزمایش بدهند و در برابر این بیماری واکسینه شوند.
غربالگری سفیلیس (Syphilis)
این بیماری عفونی که از راه رابطه ی جنسی انتقال پیدا می کند، امروزه زیاد شایع نیست ولی زنان باردار باید این آزمایش را انجام دهند زیرا در صورتیکه به این بیماری مبتلا باشید و آن را درمان نکنید ممکن است مشکلات خطرناکی برای خودتان و فرزندتان پیش بیاید. در موارد نادری که مادر به این بیماری مبتلا و جواب آزمایش مثبت است، برای درمان بیماری به او آنتی بیوتیک داده می شود.
آزمایش اچ آی وی (HIV)
مراکز پیشگیری و کنترل بیماری ها، کنگره ی متخصصین زنان و زایمان و بسیاری دیگر از سازمان ها ی پزشکی اکیدا توصیه می کنند که تمام زنان باردار باید آزمایش اچ آی وی (ویروس نقص ایمنی انسانی) بدهند؛ ویروسی که منجر به بروز بیماری ایدز (AIDS) می شود. اگر نتیجه ی آزمایش تان مثبت باشد، روش های درمانی به شما توصیه می شود که هم به سلامت خودتان کمک می کند و هم تا اندازه ی زیادی احتمال انتقال بیماری به بچه را کاهش می دهد.
آزمایشات خون در سه ماهه اول بارداری
دیگر انواع آزمایش خون
اگر نمی دانید که قبلا آبله مرغان گرفته اید یا اینکه واکسنش را زده اید یا نه، می توانید آزمایش بدهید و از مصون بودن در برابر این بیماری مطمئن شوید. همچنین اگر احتمال ابتلای تان به دیابت بالا است، می توانید در اولین ملاقاتی که با متخصص خود دارید، آزمایش قند خون بدهید.
علاوه بر این، بهتر است که تمام زنان باردار در سه ماهه اول بارداری خود غربالگری سندروم داون (Down syndrome) و برخی ناهنجاری های کروموزومی دیگر را انجام دهند. فرایند غربالگری اغلب شامل آزمایش خون و یک سونوگرافی است که مایع زجاجی پشت گردن جنین را اندازه می گیرد.
همچنین بر اساس وضعیت تان، ممکن است پزشک از شما بخواهد تا آزمایش های خون دیگری را برای تشخیص اختلالات ژنتیکی انجام دهید. برخی از این آزمایشات، نظیر آزمایش برای تعیین این که آیا ناقل فیبروز کیستیک (cystic fibrosis) هستید یا نه، حتی اگر احتمال بروز مشکل زیاد هم نباشد، باید انجام بگیرند.
در صورتی که مشکل خاصی مطرح نباشد یا نیاز به انجام اقدامات فوری احساس نشود، پزشک صبر می کند و نتیجه ی آزمایش را در جلسه ی ملاقات بعدی برای تان توضیح می دهد.
مترجم: ملوک دانشمند