عفونت کلامیدیا در دوران بارداری

عفونت کلامیدیا

کلامیدیا چیست؟

کلامیدیا یک عفونت باکتریایی قابل درمان است که می تواند از طریق دستگاه تناسلی، دهان یا مقعد منتقل شود. همچنین می تواند هنگام زایمان از مادر به کودک خود منتقل شود. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) تخمین می زند که حدود 3 میلیون نفر در ایالات متحده هر سال دچار کلامیدیا می شوند و این امر شایع ترین عفونت باکتریایی از طریق رابطه ی جنسی است. بیشترین میزان ابتلا، در زنان فعال جنسی زیر 25 سال، به ویژه در افراد 15 تا 19 سال مشاهده شده است.

عفونت کلامیدیا چگونه می تواند بر بارداری من تأثیر بگذارد؟

از عوارض ابتلا به کلامیدیا در زنان باردار می توان به عفونت کیسه و مایعات آمنیوتیک ، زایمان زودرس و پارگی زودرس غشاء (PPROM) اشاره کرد؛ اگرچه درمان سریع ممکن است خطر بروز این مشکلات را کاهش دهد. برخی از مطالعات، کلامیدیا را با خطر بالای سقط جنین مرتبط می دانند؛ اگرچه برخی مطالعات دیگر هیچ ارتباطی بین این بیماری و سقط جنین پیدا نکرده اند.

اگر به این عفونت مبتلا شده باشید، یک عفونت کلامیدیا درمان نشده، شما را مستعد ابتلا به HIV و برخی دیگر از عفونت های مقاربتی (STI) می کند. همچنین خطر ابتلا به عفونت رحمی بعد از تولد نوزاد را افزایش می دهد.

علاوه بر این ، اگر به هنگام زایمان دچار عفونت کلامیدیا باشید، احتمال این که باکتری ها را به کودک خود منتقل کنید وجود دارد. در حقیقت به طور تقریبی نیمی از نوزادانی که به طور واژینال از مادران مبتلا به کلامیدیایمی درمان نشده به دنیا می آیند، به این عفونت مبتلا هستند.

عفونت کلامیدیا

بین 25 تا 50 درصد از این نوزادان، چند روز تا چند هفته پس از تولد، به عفونت چشم (ملتحمه) مبتلا می شوند. (قطرات یا پمادهای دارویی که بلافاصله پس از تولد به چشمان نوزاد شما می زنند ، برای جلوگیری از بیماری نایسریا گونوره آ، جلوی عفونت کلامیدیای چشم را نمی گیرند.) و 5 تا 30 درصد نوزادانی که در هنگام زایمان به کلامیدیا مبتلا می شوند، چند هفته تا چند ماه پس از تولد دچار ذات الریه می شوند.

اگرچه این عفونت ها می توانند بسیار جدی باشند؛ اما نوزادانی که به سرعت با آنتی بیوتیک درمان می شوند ، از این بیماری جان سالم به در می برند. البته بهتر است مادران مبتلا، قبل از زایمان تحت درمان قرار بگیرید تا در وهله اول از انتقال این بیماری به کودک خود جلوگیری کنند.

علائم این بیماری

حدود 75 درصد از زنان آلوده علامتی ندارند. اگر علائمی دارید، به طور حتم حدود یک تا سه هفته پس از ابتلا به این بیماری ظاهر می شوند. این علائم ممکن است شامل سوزش یا ناراحتی هنگام ادرار کردن ، التهاب دهانه رحم و افزایش ترشحات واژینال یا احتمالاً لکه باشد. اگر به این عفونت مبتلا هستید ، ممکن است دچار التهاب روده نیز شوید و اگر با شریک جنسی آلوده رابطه جنسی دهانی دارید، گلو شما ممکن است آلوده شده و احساس درد کنید. قبل و بعد از حاملگی ، کلامیدیا می تواند از گردن رحم شما عبور کند و رحم یا لوله های فالوپ شما را آلوده کند و باعث بیماری التهابی لگن (PID) شود. در حقیقت ، تا 15 درصد از زنانی که باردار نیستند و مبتلا به عفونت کلامیدیای درمان نشده هستند، به PID مبتلا می شوند. (ابتلا به PID در دوران بارداری ممکن است ، اما به ندرت اتفاق می افتد.)

علائم PID شامل درد در قسمت پایین شکم یا کمر ، درد در هنگام رابطه جنسی ، خونریزی واژن ، تب و حالت تهوع است. PID می تواند منجر به آسیب دائمی به لوله های فالوپ شما ، درد مزمن لگن و نازایی شود و همچنین در صورت باردار شدن خطر افزایش حاملگی خارج رحمی را افزایش می دهد.

در حدود نیمی از مردان آلوده به کلامیدیا علائمی دارند که ممکن است شامل ترشحات از آلت تناسلی ، سوزش یا درد هنگام ادرار کردن ، بیضه های متورم یا التهاب روده باشد. در صورت بروز این علائم، به پزشک خود اطلاع دهید که آیا شما یا شریک زندگی تان علائم کلامیدیا را دارید یا نه؟ و مطمئن شوید که در صورت لزوم تست شده و تحت درمان قرار بگیرید.

آیا در طول بارداری از نظر کلامیدیا غربالگری می کنم؟

به احتمال زیاد بله، از آن جا که تشخیص و درمان کلامیدیا در دوران بارداری بسیار مهم است و از آن جا که این یک عفونت نسبتاً شایع است ، CDC توصیه می کند که تمام زنان باردار در اولین مراجعه به پزشک معالج خود از نظر کلامیدیا معاینه شوند.

برای آزمایش کلامیدیا ، پزشک شما یک نمونه از واژن یا گردنه ی رحم یا نمونه ادرار شما را برای آزمایش به آزمایشگاه می فرستد. اگر آزمایش کلامیدیا شما مثبت باشد و در همان زمان باید برای سایر STI ها آزمایش شوید که این کار را پزشک معالج شما انجام می دهد.

عفونت کلامیدیا

پزشک شما ممکن است تست را در سه ماهه سوم بارداری تکرار کند ، تا مطمئن شود که هنگامی که برای زایمان آماده می شوید ، آلوده نبوده باشید. همچنین اگر در دوران بارداری خود به STI دیگری مبتلا شده اید یا اگر شما یا شریک زندگی تان علائم کلامیدیا را تجربه کرده اید ، دوباره آزمایش خواهید شد.

CDC توصیه می کند که زنان باردار سه تا چهار هفته پس از اتمام درمان، مجدداً آزمایش شوند تا از درمان کامل عفونت مطمئن شوند.

کلامیدیا در دوران بارداری چگونه درمان می شود؟

كلامیدیا با آنتی بیوتیك هایی كه در دوران بارداری بی خطر هستند ، درمان می شود. که تقریبا طول درمان یک هفته ای برای رفع عفونت کافی خواهد بود. به این نکته توجه کنید که دارو های تجویز شده را دقیقا طبق تجویز پزشک معالج تان مصرف کنید.

شریک زندگی شما باید به طور همزمان تحت معالجه قرار بگیرد و هر دو شما باید یک هفته پس از اتمام درمان از رابطه جنسی خودداری کنید تا مجدداً عفونت ایجاد نشود.

چگونه می توانم از ابتلا به کلامیدیا در دوران بارداری جلو گیری کنیم؟

فقط با یک شریک طولانی مدت که فقط با شما رابطه جنسی دارد رابطه جنسی برقرار کنید. در غیر این صورت ، از کاندوم لاتکس در طول مقاربت و سد دندانی در هنگام رابطه جنسی در دهان استفاده کنید تا خطر ابتلا به کلامیدیا و برخی از STI های دیگر را کاهش دهید.

باز هم ، اگر فکر می کنید مبتلا به کلامیدیا (یا هر نوع STI دیگر) هستید، یا علائمی مبنی بر وجود این بیماری در خود مشاهده کردید ، سریعاً به پزشک خود اطلاع دهید تا در صورت لزوم آزمایش و درمان شوید.

ترجمه: واحد تولید محتوا سئو پارسی