تست CVS بهتر است یا تست آمنیوسنتز ؟
تست CVS یا آمنیوسنتز
چطور می توان درست تصمیم گرفت و بین CVS و آمنیوسنتز، تست مناسب را انتخاب کرد؟
هر دوی این تست ها می توانند به شما بگویند که فرزندتان مشکلات کروموزومی یا برخی اختلالات ژنتیکی را دارد یا نه.
امکان انجام تست CVS زودتر است (معمولا بین هفته ی 10 و 13 بارداری) بنابراین زودتر می توانید از وضعیت فرزندتان باخبر شوید. اگر نتیجه خوب باشد، ذهنتان زودتر آرام می گیرد و خیالتان راحت می شود. همچنین، اگر نتیجه منفی باشد و بخواهید به بارداری تان خاتمه دهید، به واسطه ی نتیجه ی این تست می توانید در سه ماهه ی اول بارداری این کار را انجام دهید.
از سویی دیگر، ممکن است ترجیح بدهید که تا اتمام تست های غربالگری سه ماهه ی دوم صبر کنید و بعد در صورت نیاز تست های تشخیصی تهاجمی را انجام دهید. در چنین صورتی، آمنیوسنتز تنها گزینه ی ممکن خواهد بود.
عوامل دیگری نیز ممکن است بر تصمیم گیری تان تاثیر داشته باشند برای مثال، اگر میزان خطر احتمالیِ ابتلای فرزندتان به نقص لوله ی عصبی زیاد باشد، در آن صورت آمنیوسنتز را انتخاب خواهید کرد زیرا CVS نمی تواند این گونه اختلالات را شناسایی کند.
همانطور که اشاره شد، باور کلی این است که احتمال خطر سقط جنین ناشی از تست CVS بیشتر از آمنیوسنتز است.
اما همیشه هم اینطور نیست. مراکز پزشکی که این گونه تست ها را زیاد انجام می دهند، اعلام داشته اند که میزان سقط جنین ناشی از هر دوی این تست ها به یک اندازه است. با این حال، تعداد متخصصینی که تست CVS را انجام می دهند کم تر است و بنابراین در بعضی مناطق پیدا کردن پزشک ماهر و باتجربه ای که بتواند این فرایند را انجام دهد کمی دشوار خواهد بود.
در هر صورت، قبل از اتخاذ هر گونه تصمیمی بهتر است با همسر، پزشک متخصص و مشاور ژنتیک مشورت کنید.
تست CVS یا آمنیوسنتز
تست CVS چگونه انجام می گیرد؟
قبل از انجام CVS ، یک سونوگرافی خواهید داشت تا مرحله ی دقیق بارداری تعیین شود و اطمینان حاصل گردد که می توان برای تست، نمونه ای مناسب بدست آورد. (برخی از مراکز پزشکی این سونوگرافی را درست قبل از انجام تست و برخی دیگر، زودتر انجام می دهند.) برای اینکه در سونوگرافی تصویر دقیقی از رحم بدست بیاید باید مثانه تان پر باشد.
هدف از انجام CVS این است که نمونه ی بسیار کوچکی از جفت گرفته شود؛ سپس این نمونه برای آنالیز به آزمایشگاه فرستاده می شود. پزشک با توجه به اینکه چه راهی دسترسی راحت تری به جفت حاصل می کند، نمونه برداری را از راه شکم یا رحم انجام می دهد. در این حین، مسئول فنی سونوگرافی با استفاده از تصاویر به پزشک در این فرایند کمک می کند.
اگر پزشک تصمیم بگیرد که نمونه برداری را از راه رحم انجام دهد، ابتدا واژن و دهانه ی رحم با استفاده از ماده ی ضدعفونی کننده به خوبی تمیز می شوند. این کار برای پیشگیری از ورود باکتری به رحم و در نتیجه بروز عفونت، صورت می گیرد. سپس پزشک کاتتر (لوله ی باریک منعطف) را وارد رحم می کند و با ایجاد مکشی خفیف، از جفت نمونه برداری می کند.
اگر CVS از طریق شکم انجام شود، ابتدا ممکن است که با تزریق بی حسی موضعی ایجاد شود. سپس پزشک، سوزن بسیار ظریفی را از شکم، عضله و دیواره ی رحم عبور می دهد تا از جفت نمونه برداری کند.
تست CVS یا آمنیوسنتز
نمونه از هر طریقی که جمع آوری شود، چه از راه شکم و چه رحم، به کیسه ی آمنیوتیک، یعنی جایی که جنین در آن رشد می کند، آسیبی وارد نمی شود. پس از انجام تست، پزشک با استفاده از مانیتور خارجی جنین یا سونوگرافی، ضربان قلب بچه را بررسی می کند.
فرایند تست ممکن است کمی درد داشته باشد، اما نسبتا زود تمام می شود. از زمان شروع تا انتهای تست، حدود 30 تا 45 دقیقه طول می کشد؛ خارج سازی نمونه خودش به تنهایی فقط چند دقیقه است. به اعتقاد برخی از زنانی که این تست را از راه دهانه ی رحم انجام داده اند، درد این تست مانند درد تست پاپ اسمیر است؛ یعنی چیزی شبیه گرفتگی عضله یا نیشگون. آن دسته از زنانی که این تست را از راه شکم انجام داده اند، در ناحیه ی شکم کمی ناراحتی و درد داشته اند.
توجه: اگر خون تان Rh منفی باشد، پس از انجام تست به شما Rh ایمونوگلوبولین تزریق می شود (مگر اینکه خون پدر بچه هم Rh منفی باشد)؛ دلیل این کار این است که ممکن است طی انجام فرایند تست خون بچه با خون شما ترکیب شده و سازگاری نداشته باشد.